Het gaat niet goed met Daishawn Redan, voormalig talentvolle spits die in zijn jonge carrière onder meer voor Ajax, Chelsea, FC Groningen, PEC Zwolle en FC Utrecht uitkwam. De 24-jarige voetballer is momenteel opgenomen in een afkickkliniek in Thailand vanwege een ernstige verslaving aan lachgas. Zijn moeder, Dayenne Gallant, besloot dinsdag openhartig te vertellen over de situatie van haar zoon en de pijnlijke impact die het op hun gezin heeft gehad.
Redan staat dit seizoen officieel op de loonlijst van de Belgische tweededivisionist Sporting Lokeren, waar hij voor één jaar wordt gehuurd van het Italiaanse Avellino. Toch heeft de aanvaller dit seizoen nog geen minuut op het veld gestaan. Zijn moeder legt uit dat er een diepere reden achter dit afwezigheid zit dan blessures of sportieve keuzes.
Op het YouTube-kanaal Culturu TV sprak Gallant met openhartige emotie. “Op dit moment speelt hij eigenlijk niet, omdat hij in een verslaving is geraakt. Ik wil mijn verhaal doen, niet om iemand te beschadigen, maar omdat ik dit al te lang in stilte heb meegedragen. Mijn zoon had talent en grote dromen in het voetbal, maar hij raakte verstrikt in iets dat sterker was dan hijzelf: een verslaving,” vertelt ze met zichtbare emotie.
Gallant richtte ook scherpe woorden aan zijn zaakwaarnemer, Brian Tevreden. Volgens haar werd er vanaf het begin gewezen op de noodzaak van hulp voor Redan, maar daar werd niet op gereageerd. “In plaats van de juiste ondersteuning te bieden, kreeg hij telkens nieuwe kansen bij een andere club. Alsof je een probleem kunt doorverkopen. Alsof je een mens kunt inruilen terwijl hij van binnen kapotgaat. Zijn manager wist alles over zijn verslaving, maar in plaats van hulp te bieden, liet hij hem van club naar club gaan. Mijn zoon werd volledig aan zijn lot overgelaten,” aldus Gallant.
Ze beschrijft de wanhoop en machteloosheid die ze als moeder voelde. “Ik heb gehuild, voor hem gesmeekt. Ik zag hem langzaam wegzakken door het gebruik van lachgas. Ik kon niets doen, terwijl er constant mensen om hem heen waren die alles voor hem bepaalden en ik volledig buitengesloten werd.”
Gallant vertelt dat ze uiteindelijk bij zijn laatste club haar stem kon laten horen en dat de trainer ook op de hoogte werd gebracht van de situatie. “De mensen daar zagen dat er iets niet klopte. Toen ik vertelde wat er aan de hand was, waren ze geschokt. Het ging om een ernstige lachgasverslaving. Het gebruik was al zo ver gegaan dat zijn hersenen schade begonnen op te lopen. Bij PEC Zwolle hebben ze hem betrapt; er werden ballonnen in zijn auto gevonden. Er werden gesprekken gevoerd over het nodig hebben van hulp, maar die hulp kwam nooit op tijd.”
De emoties lopen hoog op tijdens het interview. “Nu zit hij in Thailand in een afkickkliniek. Daar heb ik voor gezorgd. Maar eerlijk gezegd gaat het nog steeds niet goed. Hij heeft alles kwijtgeraakt: zijn huis, zijn spullen, zijn leven is totaal veranderd. Ik zou willen dat geen enkele ouder dit ooit mee hoeft te maken, want het is hartverscheurend om te zien hoe je kind langzaam afglijdt in een verslaving,” zegt ze.
De moeder van Redan maakt ook duidelijk dat het systeem rondom jonge talenten in het voetbal soms faalt als het gaat om welzijn en mentale gezondheid. “Clubs en managers hebben een verantwoordelijkheid voor hun spelers, zeker wanneer ze zo jong zijn en onder grote druk staan. Mijn zoon werd telkens van club naar club gestuurd alsof zijn problemen niet bestonden, alsof het ging om een object in plaats van een mens. Het is schrijnend dat er niet eerder adequaat werd ingegrepen,” vervolgt Gallant.
Het verhaal van Redan toont aan hoe complex de druk op jonge voetballers kan zijn. Naast prestaties op het veld en contractonderhandelingen, worstelen ze soms met persoonlijke problemen of verslavingen die niet altijd zichtbaar zijn voor trainers en managers. Gallant benadrukt dat dit een oproep moet zijn aan de voetbalwereld om mentale gezondheid en welzijn serieus te nemen. “Het gaat niet alleen om talent en resultaat. Het gaat om mensenlevens. Een jongere die worstelt met een verslaving heeft meer nodig dan een transfer of een contractverlenging. Hulp en begeleiding zijn cruciaal,” aldus Gallant.
Redan zelf is momenteel volledig gefocust op herstel. De keuze voor een kliniek in Thailand is volgens zijn moeder gemaakt omdat dit een omgeving biedt waarin hij volledig los kan komen van zijn oude patronen en de triggers in Nederland. Het traject is zwaar en intensief, maar noodzakelijk om hem een kans te geven zijn leven weer op de rit te krijgen.
Zijn carrière staat voorlopig stil, maar Gallant houdt hoop dat dit een keerpunt kan zijn. “Het is hartverscheurend om te zien hoe iemand met zoveel talent zo diep kan vallen. Maar ik geloof dat dit de kans is voor Daishawn om weer op te bouwen, om te leren omgaan met zijn problemen en uiteindelijk sterker terug te komen. Het is een proces dat tijd en steun vergt, maar ik blijf voor hem vechten,” zegt ze met een vastberaden toon.
Het verhaal van Redan is ook een waarschuwing voor andere ouders, spelers en mensen in de sportwereld. Gallant benadrukt dat preventie en tijdige interventie essentieel zijn. “Verslaving kan iedereen overkomen, ongeacht je achtergrond of talent. Hoe sneller je hulp zoekt en accepteert, hoe groter de kans op herstel. Het is belangrijk dat jonge sporters zich gesteund voelen, dat er een vangnet is van familie, vrienden en professionals. Niemand mag zich zo alleen voelen als mijn zoon zich voelde.”
Tot slot roept Gallant de voetbalwereld op om verantwoordelijkheid te nemen. “Clubs, managers en begeleiders moeten erkennen dat spelers niet alleen voetballers zijn, maar ook jonge mensen met emoties, kwetsbaarheden en uitdagingen. Talent is belangrijk, maar het welzijn van de speler moet altijd voorop staan. Ik hoop dat het verhaal van Daishawn een verandering teweegbrengt, zodat andere talenten niet dezelfde weg hoeven te bewandelen.”
Daishawn Redan’s situatie is een triest voorbeeld van hoe carrière, druk en persoonlijke problemen elkaar kunnen beïnvloeden. Zijn verhaal benadrukt het belang van bewustzijn rond mentale gezondheid en verslaving in de sportwereld. Terwijl hij zich in Thailand inzet voor herstel, hopen zijn moeder, familie en supporters dat hij uiteindelijk sterker en gezonder terugkeert, zowel als mens als voetballer.
