Het Champions League-duel tussen Ajax en Benfica op dinsdagavond ontpopte zich tot een strijd die vooral draaide om één man: Wout Weghorst. De boomlange spits, normaliter een toonbeeld van onverzettelijkheid en werklust, bevond zich in Lissabon in een ware nachtmerrie. Niet alleen omdat Benfica hem vanaf de eerste seconde fileerde als een zorgvuldig voorbereide studiecase, maar vooral omdat hij meerdere keren op een haar na rood had kunnen krijgen. Met name de duw in de 77e minuut, die opnieuw tot een fluitsignaal leidde, had alles in zich om zijn tweede gele kaart te worden — en daarmee Ajax in een onmogelijk scenario achter te laten.
Benfica had Weghorst gelezen als een open boek
Volgens commentator Vincent Schildkamp was er geen twijfel mogelijk: Benfica had Weghorst geanalyseerd tot op bot-niveau. Antonio Silva en Nicolás Otamendi, de ervaren en sluwe verdedigers, leken precies te weten waar ze hem moesten raken en vooral hoe ze hem mentaal konden ontregelen.
En dat lukte. Pijnlijk goed.
Waar Weghorst normaal gesproken zijn fysieke kracht inzet als wapen, werd diezelfde kracht nu tegen hem gebruikt. Elke sprong, elk duel, elk schouderduwtje werd door Benfica aangegrepen om hem uit zijn evenwicht — en vooral uit zijn concentratie — te halen. De Ajacied zakte steeds dieper weg in frustratie, en dat zou de wedstrijd bijna fataal worden.
De opbouw naar het kookpunt
Lang bleef het duel sportief hard, maar binnen de lijntjes. Tot de 69e minuut. In dat moment explodeerde Weghorst volledig. Scheidsrechter Sven Jablonski floot een duwfout af, omdat Weghorst Otamendi met zijn lichaam had weggedrukt tijdens een duel.
De reactie van Weghorst was furieus. Hij gooide zijn armen omhoog, schreeuwde naar de scheidsrechter en stak zichtbaar door het lint. Jablonski had weinig keuze: geel.
Hoewel terecht op basis van zijn gedrag, was het vooral een signaal: Weghorst zat er emotioneel doorheen. Benfica had hem precies waar ze hem wilden.
77e minuut: de duw die alles had kunnen beslissen
Maar dan het moment dat Ajax-fans nog dagen zal bijblijven.
Ajax zocht naar de gelijkmaker. Ze stonden 0-1 achter en het geloof dat een goal nog mogelijk was, hing in de lucht. Met 11 man was het al lastig, maar met Weghorst erbij — hoe moeizaam hij ook speelde — had Ajax ten minste een aanspeelpunt, iemand die de bal kon vasthouden of doorspelen in het zestienmetergebied.
Dan volgt de 77e minuut, een hoekschop voor Ajax. Precies het moment waarop Weghorst normaal gesproken zijn stempel kan drukken. De mouwen opgestroopt, de blik op oneindig, klaar om zich door alles heen te beuken om die belangrijke 1-1 binnen te koppen.
Maar wat gebeurt er?
Weghorst zet zijn lichaam opnieuw agressief in tegen Leandro Barreiro. Het was geen subtiel duwtje, geen ‘normaal’ contact zoals je dat ziet bij een corner. Het was een harde, zichtbare duw, één die overduidelijk werd waargenomen door scheidsrechter Jablonski.
En eerlijk: het was er eentje waarvoor je gerust weer geel kón geven.
De fluit ging meteen. Benfica kreeg een vrije trap. Weghorst stond met zijn armen wijd, zijn hoofd in ongeloof. Je zag letterlijk de moed uit hem wegvloeien. Hij wist het: dit had zomaar zijn tweede gele kunnen zijn. En dat zou hebben betekend dat Ajax niet alleen met tien man verder moest, maar dat ze dat moesten doen op het moment dat ze nog steeds achter stonden en juist hun spits nodig hadden voor een slotoffensief.
Voor Ajax was het een potentiële ramp die slechts op het randje werd voorkomen.
Schildkamp: “Ze zoeken hem op en hij trapt erin”
Vincent Schildkamp verwoordde het treffend:
“Ze weten het: ze hebben Weghorst natuurlijk bestudeerd. Ze zoeken hem op, ze lokken hem uit. En hij wordt er gek van! Hij moet wel uitkijken natuurlijk met die gele kaart.”
En dat was precies het probleem. Weghorst stond op scherp, Benfica duwde hem expres over de grens, en Ajax dreigde daarvan het slachtoffer te worden.
Hoe anders had de wedstrijd kunnen lopen?
Het is niet moeilijk om het scenario voor je te zien:
-
Ajax staat 0-1 achter.
-
De 77e minuut breekt aan, cruciale fase van de wedstrijd.
-
Weghorst krijgt zijn tweede gele kaart.
-
Ajax moet met tien man verder.
-
De kans op de gelijkmaker verdampt vrijwel direct.
Het had de absolute nekslag kunnen zijn.
Nu bleef Ajax nog in leven, maar de mentale tik voor Weghorst was duidelijk. Na het incident was hij niet meer zichzelf. Zijn duels waren aarzelend, zijn kaatswerk wankel, en hij straalde vooral moedeloosheid uit. Precies wat Benfica wilde.
Wat betekent dit voor Weghorst?
De discussie zal losbarsten — en niet ten onrechte — over:
-
Zijn zelfbeheersing: Weghorst is altijd emotioneel geweest, maar dit ging richting het onverstandige.
-
Zijn rol in topwedstrijden: Als teams hem zo makkelijk kunnen ontregelen, wordt hij kwetsbaar als aanspeelpunt.
-
Zijn discipline: Twee harde duwfouten binnen tien minuten, terwijl je al geel hebt, is simpelweg een risico dat je op Champions League-niveau niet mag nemen.
En voor Ajax?
Ajax had in die fase van de wedstrijd alles nodig om terug te komen. Momentum, agressie — maar vooral controle.
Die controle was even weg, en het had ze punten kunnen kosten.
