Na de zware nederlaag tegen FC Utrecht hoopte je als Ajax-supporter op een snelle sportieve revanche tegen Sparta Rotterdam. Maar in de Johan Cruijff ArenA viel die wens zondagmiddag ver uiteen. Onder leiding van trainer Francesco Farioli grossierde Ajax in balverlies, wat vooral in het laatste kwartier voor rust leidde tot hoorbaar ongenoegen op de tribunes.
Slordig en onzeker begin
Vanaf het eerste fluitsignaal was duidelijk dat Ajax nog niet uit de sportieve crisis is. Ondanks de druk om na de 4-0 afstraffing in Utrecht iets recht te zetten, begon de ploeg uiterst onzeker aan het duel tegen de Rotterdammers. Balverlies en gebrek aan scherpte kenmerkten het spel. Het leidde halverwege de eerste helft tot enkele grote kansen voor Sparta.
Rond het halfuur werd Ajax tweemaal genadeloos afgestraft voor slordigheden. Eerst verloor Bertrand Traoré knullig de bal, waarna Mitchell van Bergen op doelman Matheus afging. Even later was het Kenneth Taylor die zich simpel liet aftroeven, met een bijna-treffer van Shunsuke Mito als gevolg. De ArenA hield de adem in, want Ajax balanceerde op dat moment op een koord.
Fluitconcerten na mislukte acties
Het ongeduld en de frustratie onder het Amsterdamse publiek namen in rap tempo toe. In de 33ste minuut sloeg de stemming definitief om. Bertrand Traoré probeerde Anton Gaaei te bereiken met een simpele breedtepass, maar zijn inzet was zo slap dat de bal over de achterlijn rolde zonder een Ajax-speler te bereiken. Wat volgde, was een flink fluitconcert vanaf de tribunes.
De incidenten bleven zich opstapelen. In de 37ste minuut kreeg Traoré een mooie kans in het zestienmetergebied, maar hij schoot wild hoog over. En enkele minuten later plukte Sparta-keeper Nick Olij eenvoudig een matige voorzet van diezelfde Traoré uit de lucht. De reacties vanaf de tribunes lieten er geen misverstand over bestaan: het publiek had er schoon genoeg van.
Traoré symbool van de frustratie
Commentator Sjors Blaauw van ESPN merkte terecht op dat veel van de irritatie zich specifiek richtte op Bertrand Traoré. “Gemor nu ook op de tribunes. Het hangt een beetje aan de kont van Traoré, die gekke dingen afwisselt met geniale dingen,” analyseerde Blaauw. De Burkinees, gehaald om aanvallende creativiteit te brengen, wisselde onbegrijpelijke missers af met enkele briljante acties, maar raakte vooral de verkeerde snaar bij het kritische publiek.
Je kon voelen dat iedere mislukte actie, ieder verkeerde pass en iedere gemiste kans het vertrouwen verder deed kelderen. Zelfs simpele passes en aannames werden met argusogen bekeken en bij het minste of geringste gingen er boze kreten door het stadion.
Farioli onder druk
Voor Francesco Farioli wordt de druk steeds groter. Na een serie teleurstellende resultaten en kritiek op het spelbeeld, kan de trainer een nieuwe nederlaag nauwelijks gebruiken. De matige vertoning tegen Sparta biedt bepaald weinig houvast. De vraag is of hij zijn ploeg in de tweede helft alsnog aan de praat krijgt of dat de ArenA zich zal opmaken voor nóg een middag vol teleurstellingen.
De keuze om Traoré op te stellen roept vragen op. Niet alleen door zijn wisselvallige prestaties, maar ook vanwege het feit dat het team weinig automatismen toont en zichtbaar worstelt met de opbouw. Je vraagt je af hoeveel krediet Farioli nog heeft bij zowel de achterban als de clubleiding als dit spelbeeld aanhoudt.
Publiek als graadmeter
De reactie van het publiek is vaak een goede graadmeter voor de stemming rondom de club. Dat Ajax halverwege de wedstrijd tegen Sparta al fluitconcerten moest incasseren, zegt genoeg. De supporters die week in, week uit hun ploeg steunen, lijken langzaam hun geduld te verliezen.
Een dramatische eerste helft hoeft echter nog geen definitieve strop te betekenen. In voetbal kan alles snel keren. Maar dan moet er wél iets veranderen, en snel ook. Want als het spelbeeld niet verbetert, zullen de fluitconcerten alleen maar luider worden en kan het wantrouwen richting Farioli en zijn selectie verder groeien.
