Bij RSC Anderlecht is deze zomer niet het toneel van megatransfers of dure supersterren. In plaats daarvan voert sportief directeur Olivier Renard een doelgerichte koers: geen Januzaj’s met hoge salarissen, maar jonge talenten met potentie. In het Lotto Park wappert de vlag van realistisch beleid. Nu al werden drie nieuwkomers gepresenteerd: Mihajlo Cvetkovic, Zoumana Keita en Cédric Hatenboer – stuk voor stuk obscure namen, maar wél met groeikansen.
Waarom geen Januzaj?
De gerichte blik van Renard verklaart waarom een vedette als Adnan Januzaj niet in beeld is. Het financiële plaatje klopt niet: à la carte transfers boven de €3 miljoen en spelers met hoge looneisen horen niet in het huidige beleid. De tijd van prestigeaankopen is definitief voorbij voor Anderlecht. De coronajaren hebben de clubvoetbalomgeving gewijzigd, en Renard wil de club taille teruggeven. Anders doen is proberen geld in een bodemloze put te storten.
Wat betekent groeien van binnenuit?
Het is een mentaliteitsverschuiving, maar vooral een structurele keuze. Anderlecht wil investeren in jonge spelertypen: talentvolle Zagende groeibriljanten die zich ontwikkelen onder intensieve begeleiding van de technische staf. Onderzoek, begeleiding en trainingen eruit halen voor trainers, sportwetenschappers en het begeleidingsteam. Een doorlichting naar de jeugdopleiding kan een langdurig effect hebben – maar dan moet wel álles kloppen.
Hoe die aanpak eruitziet in de praktijk? Aankopen als Cvetkovic, een sierlijke middenvelder, en vogels als Keita en Hatenboer zijn geen maandcontracten of hype-aankopen. Ze krijgen tijd – en uitdagingen – om te draaien richting eerste elftal. Door jonge spelers binnen te halen en actief te ondersteunen met mentoren, conditietrainers en een vertrouwde omgeving kunnen ze groeien en op termijn een meerwaarde bieden, ook financieel: naar Europa of topcompetitie.
Alleen bij topverkoop komt verandering
Er is overigens wél ruimte voor uitzonderingen: grote spelers zoals Kasper Dolberg – of andere sterke basisspelers – kunnen door een mogelijke toptransfer miljoenen opleveren. Die optie kan financiering geven voor een grotere aankoop. Maar zolang er geen toptransfer is, blijft het mantra: gericht, voorzichtig en naar de lange termijn.
Wat betekent dit voor de fans?
Supporters hoeven niet te rekenen op showtransfers. Maar ze mogen wel uitkijken naar spelers met inzet, passie en honger om te bewijzen. Aankopen zoals Keita en Hatenboer komen met verwachtingen en wordt niet alleen gekeken naar potentie. De club wil een duidelijk signaal afgeven: groei boven glans. Dat past bij de academische cultuur van jeugdwerking en de traditie van Anderlecht.
Een nieuwe filosofie of oude vergeten?
Is dit een radicale koerswijziging? Misschien niet. Anderlecht telt al decennia op talentontwikkeling. Maar Renard maakt het concreet in beleid. Geen gekke gok, maar berekenbaar voordeel. Geen showtransfers, wel rendement. Want een succesvol project draait op jeugd, met een goede mix van ervaring.
Deze zomer is geen schreeuwende campagne, maar een stil, strategisch herstel. Anderlecht investeert in een stevige fundering, met oog op resultaat én rendement. En wie weet? Misschien halen ze grootse bloeien uit de diamant die nog verborgen zit in de roosters van het Lotto Park.
