Wat bedoeld was als een sfeervol en sportief eerbetoon tussen twee legendarische clubs, eindigde in een knotsgekke en chaotische slotfase. Tijdens de benefietwedstrijd Feyenoord Legends – Celtic Legends in een uitverkochte Kuip liep de spanning in de slotminuten hoog op. Scheidsrechter Bas Nijhuis kende een strafschop toe aan Feyenoord, wat leidde tot een uitbarsting van woede bij Celtic-aanvoerder Scott Brown. De Schot verloor volledig zijn zelfbeheersing en kreeg uiteindelijk rood van Nijhuis.
Een emotionele wedstrijd vol sfeer
De vriendschappelijke ontmoeting stond in het teken van nostalgie en verbondenheid tussen twee clubs met een rijke Europese geschiedenis. Feyenoord en Celtic kruisten eerder de degens in de historische Europacup I-finale van 1970, toen de Rotterdammers met 2-1 wonnen. Die herinnering leefde weer op in een sfeervol stadion, waar oud-sterren als Dirk Kuyt, Giovanni van Bronckhorst, Thomas Buffel, Jon Dahl Tomasson, en aan de Schotse kant namen als Scott Brown, Stiliyan Petrov en Artur Boruc nog één keer het gras betraden.
Het duel verliep sportief, maar fanatiek. Feyenoord Legends kwam via Dirk Kuyt en Thomas Buffel op een 2-1 voorsprong, terwijl Celtic een vroege achterstand had goedgemaakt. De sfeer bleef gemoedelijk – tot de slotfase aanbrak.
De omstreden strafschop
In de 88e minuut stormde Feyenoord richting het Schotse doel. Buffel drong het strafschopgebied binnen en ging na licht contact met Brown naar de grond. Nijhuis, die bekendstaat om zijn ‘voetballende’ stijl van fluiten, aarzelde kort maar wees resoluut naar de stip.
De Schotten konden hun ogen niet geloven. Vooral aanvoerder Scott Brown, jarenlang het boegbeeld van strijd en passie bij Celtic, was furieus. Hij schreeuwde zijn frustratie uit richting de scheidsrechter, maakte driftige armgebaren en ging verhaal halen. Nijhuis probeerde hem tot rust te manen met een waarschuwing, maar Brown bleef doorgaan. Toen de aanvoerder opnieuw verhaal kwam halen, trok de scheidsrechter zonder aarzeling de rode kaart.
Brown ziet rood – letterlijk
De Schot moest met tegenzin het veld verlaten, onder luid boegeroep van een deel van het publiek en gejuich van de Feyenoord-fans. Het was een onbedoeld fel moment in wat vooral een feestelijke middag had moeten zijn. “Het hoort er allemaal een beetje bij,” grapte Nijhuis later met een glimlach, maar de frustratie bij Brown was zichtbaar. Zelfs onderweg naar de kleedkamer bleef hij hoofdschuddend mompelen over het “belachelijke besluit.”
Kuyt mist, maar Feyenoord wint
Na de commotie nam Dirk Kuyt plaats achter de bal. De Katwijker kon de wedstrijd definitief beslissen, maar zijn inzet werd knap gepareerd door de Poolse doelman Artur Boruc. Daarmee bleef het bij 2-1, dezelfde stand als in de legendarische finale van 1970 – alsof het lot het zo had gewild.
Een duel met symboliek
Ondanks het tumult in de slotfase eindigde de middag met applaus, humor en vriendschappelijke gebaren. De spelers van beide teams maakten na afloop een ereronde langs het publiek, dat zichtbaar genoot van het weerzien met hun helden. De rode kaart van Brown gaf het duel onverwacht wat extra pit, maar ook dat paste bij de passie die zowel Feyenoord als Celtic al decennia kenmerkt.
Een benefietwedstrijd die begon als nostalgie, eindigde met een vleugje drama – precies zoals het voetbal soms hoort te zijn.
