Met het EK voor de deur moest bondscoach Andries Jonker lichte, doch ingrijpende keuzes maken. Vier speelsters moesten hun droom op het toernooi opbergen: Merel van Dongen, Shanice van de Sanden, Jill Baijings en Regina van Eijk vielen allemaal af. Toch kregen drie van hen de kans om mee te blijven trainen, in de hoop dat er alsnog een plekje vrij zou komen. Alleen Merel van Dongen koos ervoor haar eigen weg te gaan en staat los van de groep.
Merel van Dongen: keuze voor eigen welzijn
De beslissing van Van Dongen was overduidelijk en weloverwogen. Na maanden en zelfs jaren van voorbereiding was de teleurstelling groot toen ze haar plek bij de definitieve selectie miste. “Ik heb er hard voor gewerkt, maar ik heb de selectie niet gehaald en dat is oké,” liet ze via social media weten. “Je hebt niet overal controle op. Je hebt alleen controle op het niet hebben van spijt en dat heb ik ook niet. Mijn carrière is nog niet voorbij, later meer daarover.”
Voor Jonker was haar besluit begrijpelijk. Na de teleurstelling wilde ze geen deel meer uitmaken van een team waaraan ze niet kon bijdragen. Hij benadrukte dat hij vooral spelers wilde die zich volledig inzetten: “Ik heb alle begrip voor haar keuze, maar ik wil ook speelsters die er graag bij zijn. Haar ultieme doel was het EK spelen en de teleurstelling was immens. Dan heeft ze alle recht dat uit te spreken en ernaar te handelen.”
Shanice van de Sanden vecht door
In tegenstelling tot Van Dongen, koos Shanice van de Sanden ervoor bij de groep te blijven. Ook zij was teleurgesteld, maar zette een knop om: “Shanice was ook teleurgesteld, maar heeft de knop omgezet en wil het team helpen.” Jonker voegde daaraan toe: “Ik heb in mijn periode ook nog nooit zo’n goede Shanice gezien.” Een groot compliment, gezien de concurrentie op haar positie en haar eigen vastberadenheid.
De keuzes van Jill Baijings en Regina van Eijk
Ook Jill Baijings en Regina van Eijk kregen de mogelijkheid om bij de trainingsgroep aan te blijven. Beiden kozen ervoor te blijven en op hun kans te blijven hopen. Zij tonen daarmee hun doorzettingsvermogen en loyaliteit aan de groep. Er is immers altijd een kans dat blessures of tactische wijzigingen hen alsnog een kans bieden.
Jonker: voldoende verdedigers
Op de vraag waarom Merel niet kon blijven, reageerde Jonker nuchter: “Dat is heel hypothetisch. We hebben twee handen vol verdedigers. Dat is wel genoeg hoor.” Hiermee gaf hij aan dat zijn selectie al defensief sterk genoeg is en dat er voor Van Dongen simpelweg geen strategische plek was weggelegd.
Een gezonde mix van vechtlust en realisme
Met het vertrek van Van Dongen heeft Jonker duidelijk gekozen voor speelsters die – ondanks de tegenslag – blijven strijden voor hun plek. Voor het collectief was dit een belangrijke keuze: je haakt aan wanneer je wilt bijdragen. Juist daarom blijven Van de Sanden, Baijings en Van Eijk aanwezig als mascotte voor inzet, vechtlust en teamgevoel.
Voor Merel breekt nu een nieuw hoofdstuk aan. Haar duidelijke woorden en uitzicht op nieuwe doelen laten zien dat ze met vertrouwen naar de toekomst kijkt. Voor de overige speelsters bieden de komende trainingsdagen nog een laatste kans om zich te bewijzen. Het Europees Kampioenschap zal sterk beginnen, met een team dat zowel talent als mentale weerbaarheid uitstraalt.
