Voormalig doelman Ronald Waterreus laat in een scherpe column zijn ergernis blijken over de uitspraken van Mohamed Ihattaren, de 23-jarige linkspoot van Fortuna Sittard. Ihattaren gaf onlangs aan nooit meer voor het Nederlands elftal te willen uitkomen en stelde dat hij óf voor Marokko speelt, óf helemaal geen interlands meer doet. Voor Waterreus reden genoeg om flink uit te halen.
“Nederland is volledig uitgesloten. Ik speel voor Marokko of speel geen interlands”, zei Ihattaren afgelopen week in een interview met ESPN. Hij gaf aan dat hij de laatste jaren het gevoel had dat ‘heel Nederland tegen hem was’. Waterreus heeft daar weinig begrip voor. In zijn column schrijft hij dat het hem opvalt hoe vaak Ihattaren zich negatief uitlaat. “Zet een televisie aan, sla een krant open of luister bij zijn club; bijna altijd is hij boos, teleurgesteld of verbolgen.”
Waterreus vergelijkt Ihattaren met een eeuwig klagende collega: “Hij is als die collega in de kantine die het hele jaar moppert over het slechte weer en zodra de zon schijnt, klaagt dat het te warm is. Ihattaren – het zal een aardige jongen zijn – maakt één grote denkfout: het zal de meeste Nederlanders een zorg zijn of hij straks voor ons of voor Marokko speelt.”
De oud-keeper stoort zich aan wat hij noemt de ‘eeuwige slachtofferrol’ waarin Ihattaren lijkt te floreren. Volgens Waterreus oogt de Fortuna-speler zelfs na een hele voorbereiding bij RKC nog niet volledig afgetraind. Bovendien komt hij volgens de voormalig international vooral in het nieuws vanwege randzaken in plaats van zijn prestaties op het veld. “Ihattaren heeft, sorry dat ik het zeg, iets heel vervelends over zich,” schrijft Waterreus.
De voormalig doelman stelt verder dat Ihattaren zichzelf overschat. “Hij lijkt te denken dat hij nu, na een invalbeurt tegen NAC waarin hij enkele aardige acties liet zien naast wat hijgend meehobbelen, al bezig moet zijn met een interlandcarrière.” Volgens Waterreus wacht voorlopig geen enkel nationaal team op hem, ook niet dat van Marokko. “Het tegenovergestelde is waar. Ondanks zijn 23 lentes is Ihattaren geen volwassen prof die een topelftal beter maakt. Hij gedraagt zich als een verwende puber in een te zwaar mannenlijf.”
Waterreus’ kritiek richt zich dus niet alleen op de keuze van Ihattaren voor het Marokkaanse elftal, maar ook op zijn houding, professionaliteit en manier van communiceren. Voor de oud-international is het duidelijk: talent alleen is niet genoeg. “Wie het nationale elftal wil halen, moet ook volwassenheid, inzet en consistentie tonen. Daar schort het Ihattaren nu aan,” aldus Waterreus.
Met deze uitspraken laat Waterreus zien dat hij weinig begrip heeft voor de houding van de jonge speler. Het is een felle kritiek op de manier waarop Ihattaren zichzelf presenteert en de manier waarop hij denkt over zijn carrière. Voor Waterreus geldt dat professioneel gedrag en toewijding minstens zo belangrijk zijn als talent, iets wat hij bij Ihattaren voorlopig mist.
