In Eindhoven hing de laatste weken een sfeer van lichte onrust rond één van de spelers die aan het begin van het seizoen nog gold als een van de meest veelbelovende versterkingen. De trainingen op De Herdgang verlopen zoals altijd gefocust en strak, maar wie goed kijkt, ziet dat niet iedereen dezelfde energie uitstraalt. Ryan Flamingo, normaal gesproken een speler die bruist van intensiteit, oogt de laatste tijd beduidend minder vrolijk. Zijn manier van trainen is nog steeds gedisciplineerd, maar zijn lichaamstaal verraadt dat er iets speelt.
Binnen PSV wordt weinig naar buiten gebracht over interne spanningen, en Peter Bosz staat erom bekend dat hij rust wil bewaren. Maar wie de wedstrijden volgt, kan moeilijk om één opvallend feit heen: Flamingo is al weken geen basisspeler meer. Acht duels achter elkaar zat hij op de bank of kreeg hij slechts een korte invalbeurt. Voor een jonge speler die de overstap naar Eindhoven maakte om juist stappen te zetten, zijn dat zware weken.
Op de tribunes en sociale media groeit al langer het gefluister: Waarom speelt Flamingo niet? Is hij geblesseerd geweest? Past hij niet in het systeem? Of is er achter de schermen iets anders gaande? De verdediger annex middenvelder werd vorig jaar in de zomer gehaald als een veelzijdige kracht die zowel verdedigend als aan de bal sterk is. In de eerste weken liet hij dat ook zien. Maar gaandeweg het seizoen veranderde zijn rol plots drastisch.
In oktober en november werd steeds duidelijker dat Bosz rigoureus vasthield aan zijn vaste elf. De trainer staat bekend om zijn voorkeur voor stabiliteit, en prestaties van het elftal gaven hem geen enkele reden om te experimenteren. PSV draait bovenin mee, pakt de punten en staat tactisch sterk. Maar die realiteit heeft ook een keerzijde: spelers buiten de basiselectie krijgen nagenoeg geen kans om zich opnieuw te bewijzen. En juist dat begint voor Flamingo zwaar te wegen.
Pas halverwege het seizoen wordt duidelijk wat er werkelijk speelt.
Volgens bronnen rondom de speler zou Flamingo steeds gefrustreerder raken over zijn rol binnen de ploeg. Niet omdat hij het niveau niet aankan, maar omdat hij het gevoel heeft dat hij geen eerlijke kans meer krijgt om zich te laten zien. Binnen de staf wordt erkend dat hij uitstekend traint, maar Bosz blijft resoluut bij dezelfde namen. De boodschap die Flamingo daaruit haalt, is pijnlijk: hij lijkt niet meer mee te tellen in de concrete plannen van de trainer.
En dat is precies wat langzaam maar zeker heeft geleid tot een stevig besluit.
Ryan Flamingo wil vertrekken.
De wens lag al langer op tafel, maar pas de afgelopen weken is hij serieuzer geworden. De verdediger heeft laten doorschemeren dat hij in de winterstop openstaat voor een tijdelijke transfer. Niet omdat hij PSV hoe dan ook wil verlaten, maar omdat hij simpelweg minuten nodig heeft. En niet zomaar minuten: hij wil basisspeler zijn, structureel, wekelijks.
Het belangrijkste pijnpunt is niet dat hij op de bank zit — spelers accepteren dat vaker — maar dat de deur naar de basis lijkt dichtgetimmerd. Bosz heeft zijn tactische kern, zijn vaste patronen, en is niet van plan die te veranderen zolang PSV blijft presteren. Voor Flamingo voelt het alsof hij steeds minder relevant wordt, en voor zijn eigen ontwikkeling én zijn toekomst bij bijvoorbeeld Jong Oranje of het grote Oranje, is dat een risico dat hij niet wil nemen.
In gesprekken met mensen in zijn directe omgeving klinkt dezelfde boodschap: Flamingo wil spelen, groeien, zichzelf laten zien op Eredivisieniveau. Hij wil blijven vechten, maar vechten zonder uitzicht heeft weinig zin. Daarom staat hij open voor een verhuurperiode in de winterstop — mits één cruciale voorwaarde wordt ingevuld.
De club die hem huurt, moet hem garanderen dat hij basisspeler wordt.
Flamingo wil niet opnieuw in een situatie belanden waarin hij op de bank moet wachten op een blessure of tactische omzettingen. Hij wil naar een club waar hij wekelijks negentig minuten op het veld staat. Alleen dan kan hij het vertrouwen in zijn spel behouden en het ritme vasthouden dat hij nu mist.
Bij PSV begrijpt men zijn teleurstelling, maar Bosz is niet happig op grote wijzigingen in de selectie. Tegelijkertijd beseft de club dat een speler vasthouden tegen zijn zin in, zelden een positief effect heeft. De technische leiding wil daarom in gesprek blijven, maar houdt ook de deur open voor een tijdelijke oplossing als Flamingo dat echt nodig heeft.
Voor de achterban van PSV komt het nieuws als een teleurstelling, want Flamingo wordt gezien als een speler met enorm potentieel. Zijn kracht in duels, zijn rust aan de bal en zijn brede inzetbaarheid maken hem een waardevolle selectievoetballer. De algemene verwachting was dat hij juist onder Bosz grote stappen kon zetten. Maar voetbal is soms grillig — en ook trainers die vertrouwen op een vaste kern moeten keuzes maken die sommige talenten op een zijspoor zetten.
Bekijk hier wat actie beelden van Flamingo
De komende weken worden daarom cruciaal. Als PSV gesprekken start met geïnteresseerde clubs, ligt het aan Flamingo om de juiste keuze te maken. Eén ding is zeker: hij vertrekt alleen als hij elders gegarandeerd basisspeler kan zijn. Want alleen dan voelt hij dat zijn carrière in beweging blijft.
Voorlopig traint hij gewoon door, hard, professioneel en zonder zichtbaar mokken. Maar onder de rustige oppervlakte borrelt een duidelijker wens dan ooit: spelen, groeien en niet verdwijnen op de bank van een topclub. Of dat bij PSV kan, hangt volledig af van Bosz’ plannen. En juist daar wringt het — want de trainer blijft maar vasthouden aan zijn vaste elf.
