John de Wolf, bekend om zijn kracht en vastberadenheid op het voetbalveld, laat een heel andere kant van zichzelf zien. De voormalig profvoetballer, inmiddels 62 jaar, deelt de emotionele worsteling die hij doormaakt door de Alzheimer-diagnose van zijn 82-jarige moeder. De slopende ziekte heeft haar niet alleen fysiek, maar ook mentaal onherkenbaar gemaakt. In interviews laat De Wolf zien hoe diep deze situatie hem raakt, en hoe hij een stem wil zijn in de maatschappelijke discussie over Alzheimer en euthanasie.
“Ze herkent me niet meer”
In een interview met weekblad Privé deelde De Wolf het pijnlijke moment waarop zijn moeder hem niet meer herkende. “Ik zei: ‘Ik ben het, John, je zoon.’ Haar reactie was: ‘Dat kunnen ze allemaal wel zeggen,’” vertelde hij met zichtbare emotie. Deze woorden blijven hem achtervolgen en illustreren de harde werkelijkheid van Alzheimer. De ziekte neemt niet alleen herinneringen weg, maar ook de mogelijkheid om dierbaren te herkennen.
De Wolf benadrukt hoe diepgaand de verandering is. Zijn moeder, ooit een sterke en zelfstandige vrouw, is door de ziekte een schim van zichzelf geworden. “Ze is mijn moeder nog wel, maar eigenlijk ook niet,” verzuchtte hij in een recent gesprek met sportmagazine Helden. De ziekte heeft haar karakter vrijwel volledig weggenomen.
Machteloosheid en verlies
De voormalig verdediger, bekend om zijn controle en kracht, voelt zich machteloos nu hij moet toekijken hoe zijn moeder steeds verder achteruitgaat. “Het is mensonterend om haar zo te zien. Dit is niet wat ze had gewild,” zei hij. De Wolf deelt hoe moeilijk het is om niets te kunnen doen terwijl de ziekte haar langzaam maar zeker volledig overneemt.
Zijn persoonlijke verhaal raakt aan een breder maatschappelijk probleem. De ziekte verandert niet alleen het leven van de patiënt, maar ook dat van de naasten. “Ik wil haar zo niet zien lijden,” zegt hij. Deze woorden zijn een krachtig pleidooi om meer aandacht te vragen voor Alzheimer en de impact ervan op families.
Een wrang familiepatroon
Wat de situatie extra beladen maakt, is de familiegeschiedenis van De Wolf. Zijn oma leed ook aan Alzheimer, een ervaring die diepe indruk maakte op zijn moeder. Ze sprak vaak uit dat ze zo’n situatie voor zichzelf wilde vermijden. “Ze zei altijd: ‘Zo wil ik niet worden. Mocht dat wel zo zijn, dan geef je maar een paar pillen of een spuitje,’” herinnert De Wolf zich.
Toch werd deze wens nooit vastgelegd, waardoor haar lot nu precies is wat ze altijd vreesde. Voor De Wolf maakt dit de situatie des te pijnlijker. Hij noemt het de ultieme vorm van liefde om ondraaglijk lijden te kunnen beëindigen en raakt daarmee een gevoelige snaar in de discussie over euthanasie en Alzheimer.
Een menselijke kijk op Alzheimer
De openheid van De Wolf brengt een menselijke kant aan de ziekte die vaak onbesproken blijft. Zijn verhaal raakt veel mensen die in soortgelijke situaties zitten, en de steun die hij ontvangt vanuit het publiek is overweldigend. Zowel online als via persoonlijke berichten delen mensen hun eigen ervaringen en waarderen ze zijn moed om dit moeilijke onderwerp bespreekbaar te maken.
De Wolf benadrukt hoe belangrijk het is om te blijven praten over Alzheimer. Zijn verhaal geeft een gezicht aan de duizenden families die dagelijks worstelen met de gevolgen van deze ziekte. Het maakt duidelijk dat de impact van Alzheimer veel verder reikt dan de patiënt zelf.
Een oproep tot verandering
Met zijn verhaal wil De Wolf niet alleen steun bieden, maar ook een maatschappelijke discussie aanwakkeren. Hij roept op tot meer aandacht voor de rechten en wensen van patiënten die zelf niet meer in staat zijn hun stem te laten horen. Zijn pleidooi voor meer begrip en menselijkheid is een oproep die niet genegeerd mag worden.
Alzheimer is een ziekte zonder genezing, maar De Wolf laat zien dat er meer nodig is dan medisch onderzoek. Het vraagt om compassie, bewustzijn en wellicht een herziening van hoe we omgaan met het einde van het leven. Door zijn verhaal te delen, hoopt hij bij te dragen aan verandering en bewustwording.
Wat vind jij van de oproep van John de Wolf over Alzheimer en euthanasie? Laat het ons weten in de reacties op Facebook!
