Bij FC Utrecht is er opnieuw gedoe — stevig gedoe. Zidane Iqbal stond de afgelopen week ineens volledig buiten de groep, tot grote verbazing van supporters én van de speler zelf. Hij werd uit de selectie gezet, moest noodgedwongen aansluiten bij Jong FC Utrecht en miste daardoor twee wedstrijden van het eerste elftal. En hoe langer de situatie voortsleept, hoe duidelijker het wordt dat de bom tussen speler en trainer Ron Jans al langer tikkend was.
Maar wat er precies is gebeurd? Officieel is het “disciplinaire reden”. Maar Iqbal zelf geeft aan dat hij geen idee heeft wat hij verkeerd gedaan heeft, en dat maakt het hele verhaal alleen maar explososiever.
Een onrustige week die niemand zag aankomen
Het was een week waarin FC Utrecht zich had moeten voorbereiden op belangrijke duels. Maar achter de schermen liep de spanning op. Verschillende spelers merkten al dat er “iets” broeide tussen Jans en Iqbal. De toon tijdens trainingen werd harder, de frustraties zichtbaarder. Meerdere keren leek de trainer niet tevreden met de houding van de jonge middenvelder — al waren er geen grote incidenten zichtbaar voor het publiek.
En dan ineens: bam. Iqbal wég uit de selectie. Niet eens op de bank. Geen uitleg naar buiten, alleen een melding dat hij met Jong FC Utrecht moest meedoen. Zelfs binnen de groep zouden sommigen verbaasd hebben gereageerd: “Is dit serieus?”
Ook Iqbal zelf leek totaal niet voorbereid op de keiharde beslissing.
Eindelijk reageert Iqbal – zichtbaar geïrriteerd
Na zijn wedstrijd met Jong Utrecht tegen FC Dordrecht verschijnt Iqbal voor de camera’s van ESPN. Hij oogt nerveus maar vooral geïrriteerd, en zijn woorden laten weinig ruimte voor interpretatie:
“Waarom ik geschorst ben? Vraag het mij niet. Dat is aan de trainers.”
De verslaggever vraagt door — logisch. Maar hoe vaker hij het vraagt, hoe meer Iqbal zijn frustratie nauwelijks kan verbergen.
“Je stelt goede vragen, fucking hell… maar je moet het aan hem vragen. Utrecht betaalt mij, ook als ik in het tweede speel. Ik geef altijd alles.”
Het is de eerste keer dat hij openlijk laat merken dat hij vindt dat hij onterecht is aangepakt. Er klinkt iets door in zijn stem: ongeloof, maar vooral boosheid.
Jans geeft eindelijk meer prijs – en het wordt duidelijk waarom het fout ging
De trainer zelf gaf eerder al een korte reactie, maar pas na Telstar–Utrecht werd duidelijk waarom hij zó fel reageerde. Jans onthulde dat de relatie al een tijdje onder druk stond.
Volgens de trainer was Iqbal de week voor zijn interlandtrip:
niet scherp op training,
niet betrokken bij teamgenoten,
en na wedstrijden “verdwenen zonder bij de groep te zitten”.
Jans zou dat hebben opgevat als gebrek aan respect én gebrek aan inzet. In een elftal dat al moeite heeft met stabiliteit, was dit volgens hem de druppel. En wie Jans een beetje kent, weet:
Als je hem het gevoel geeft dat je niet all-in bent, ben je klaar.
Maar Iqbal ziet dat totaal anders, en die tegenstelling maakt duidelijk hoe groot de kloof inmiddels is.
Is dit een machtsstrijd?
Het begint erop te lijken dat Ron Jans simpelweg een statement wilde maken. Niet omdat Iqbal dramatisch speelde — want daar is geen sprake van — maar omdat hij de cultuur in de kleedkamer strak wil houden.
Er zijn intern al langer geluiden dat Jans merkt dat jonge spelers soms te los worden, teveel denken aan zichzelf, niet altijd doen wat er gevraagd wordt. Een trainer met zijn ervaring grijpt dan in. Hard, misschien té hard.
Iqbal lijkt dan weer iemand die slecht reageert op autoritaire maatregelen. Hij is creatief, technisch, gevoelig voor vertrouwen. Een speler die steun nodig heeft, geen tik met de hamer. En precies daar botst het.
De speler blijft sportief — maar de irritatie druipt eraf
Ondanks alles blijft hij duidelijk over één ding:
“Als ik in het tweede speel, geef ik 100% voor FC Utrecht.”
Maar tussen de regels door hoor je het echte verhaal:
“Ik snap niet waarom ik ben aangepakt. En ik ben boos.”
Zijn lichaamstaal zegt nóg meer. Hij kijkt weg, slikt woorden in die hij wél wil zeggen, en wekt de indruk dat hij zich verraden voelt door de trainer die hem juist had moeten beschermen.
Wat betekent dit voor zijn toekomst bij FC Utrecht?
Dat is dé grote vraag. Want dit soort situaties eindigen meestal op maar twee manieren:
1. De speler krijgt een tweede kans — en komt sterker terug.
Bekijk hier de beelden
Dit gebeurt vooral als een trainer inziet dat hij té hard is geweest, of als de speler excuus maakt en het wordt uitgepraat.
2. De breuk wordt alleen maar groter — en vertrek is onvermijdelijk.
Een speler die zich onrechtvaardig behandeld voelt, blijft dat vaak voelen. Ook de kleedkamer kiest vroeg of laat een kant. En dat kan snel ontsporen.
Iqbal heeft een talent, een status als international, én ambities. Hij gaat geen maanden accepteren dat hij naar Jong wordt gestuurd.
En Ron Jans? Die staat bekend als een trainer die altijd de baas wil blijven, koste wat kost.
