Na de teleurstellende prestaties op de NK Afstanden in Thialf was de frustratie bij Suzanne Schulting duidelijk zichtbaar. Voor de 28-jarige schaatsster, die eerder in haar carrière vooral furore maakte op het shorttrack, vormt dit olympisch seizoen een geheel nieuwe uitdaging. De vraag die nu op tafel ligt: hoe gaat ze verder?
Schulting moest toezien hoe ze zich net niet wist te plaatsen voor de World Cups op de 500 en 1000 meter. Op de kortste afstand miste ze de kwalificatie met slechts zes duizendsten van een seconde. Een verschil dat in de sportwereld klein lijkt, maar voor Schulting een groot effect heeft. “Natuurlijk valt me dat tegen,” gaf ze toe in een interview met de NOS. “Ik heb nog geen idee wat we morgen of overmorgen gaan doen. Dat moeten we maar eens bespreken.”
De frustratie bij de schaatsster was ook opgemerkt door Marianne Timmer, drievoudig olympisch kampioene en vaste analist bij Sportnieuws.nl Dromen van Goud. “Wie ik echt teleurstellend vond, is Suzanne Schulting,” zei Timmer. “Ik heb nog steeds veel vertrouwen in haar, maar het kwam dit keer gewoon niet uit de verf. Het leek alsof de timing net niet goed was, een beetje te opgewonden, en dan valt alles net naast de juiste plek.”
Schulting zelf had gehoopt beter in vorm te zijn, maar erkent dat het deze keer niet genoeg was. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik een goede zomer heb gedraaid,” vertelde ze aan de NOS. “Maar vandaag was het niet goed genoeg. Je moet top zijn om je te kwalificeren, en dat was ik gewoon niet.” Toch blijft ze bij haar besluit om de focus te leggen op langebaan in plaats van shorttrack. “Het plan is nog steeds om richting het OKT voor langebaan te gaan. Dat verandert niet na dit tegenvallende toernooi. Eerst even uitrusten, daarna kijken we hoe we het beste kunnen voorbereiden.”
Voor Schulting betekent het missen van de World Cups een verandering van route. Timmer legt uit dat dit voor de langebaan een totaal andere weg is. “Ze komt nu in de Holland Cup-cyclus terecht, met wedstrijden op banen zoals Deventer, Hoorn en Haarlem. Dat zijn niet de snelste ijsbanen en je mist de aansluiting met het internationale veld. Het is gewoon een andere route dan de World Cups.”
Toch ziet Schulting ook kansen in deze alternatieve weg. Het geeft haar de mogelijkheid om rustig aan haar vorm en techniek te werken zonder de constante druk van de internationale competitie. “Het is even schakelen,” zegt Timmer. “Als je twintig jaar topsport hebt gedaan, mis je soms de boot. Maar je kan alleen vooruit kijken. Bij de pakken neerzitten helpt niemand. Je moet zorgen dat je het optimale eruit haalt.”
Schulting zelf lijkt die mentaliteit te omarmen. De vraag is nu of ze haar eerdere successen op shorttrack zal missen, waar ze drie keer olympisch kampioen werd, of dat ze zich volledig richt op het nieuwe doel: terugkeren naar topvorm voor het olympisch kwalificatietoernooi van 26 tot en met 30 december in Thialf. Het wordt een uitdaging, maar Schulting heeft bewezen dat ze in staat is om tegenstand om te zetten in motivatie.
Voor nu is de boodschap duidelijk: dit seizoen betekent een leerproces, een alternatieve weg en de noodzaak om strategisch keuzes te maken. Schulting moet schakelen, analyseren en opnieuw scherp worden, maar de toekomst ligt nog steeds open. Met de ervaring, het talent en de vechtlust die ze heeft, lijkt het slechts een kwestie van tijd voordat ze weer terugkeert naar de vorm waar Nederland op haar had gehoopt.
