Volgens Derksen was Ihattaren in zijn jonge jaren een natuurtalent. “Het was een hele slanke jongen, met een sierlijke loop en een explosieve versnelling,” zegt hij. “Zo iemand moest op zijn twintigste gewoon in de absolute top spelen. Het was een waanzinnig talent, dat zagen we zelden in Nederland. Maar binnen een jaar was hij volledig afgedwaald. Er is niets meer over van de topsporter die hij ooit was.”
Derksen wijst erop dat Ihattaren alle kansen heeft gekregen, maar ze stuk voor stuk heeft laten liggen. “Hij had miljonair moeten zijn, hij had bij Barcelona of Manchester City kunnen spelen. Maar dat is allemaal niet gebeurd. Tot nu toe heeft hij gewoon gefaald,” stelt hij hard. “Ik heb de hoop eerlijk gezegd opgegeven. Als dit weer misgaat, dan is het klaar.”

Toch lijkt Ihattaren zelf kalmer dan ooit te reageren op de aanhoudende kritiek. In de documentaire laat hij zien dat hij de negatieve opmerkingen niet meer persoonlijk opneemt. “Dat is juist het mooiste van alles,” zegt hij. “Ik houd ervan als mensen later van mening veranderen — dat voelt voor mij als een overwinning.” Hij benadrukt dat hij weet in wat voor wereld hij zich bevindt: “Voetbal is prachtig, maar ook een slangenkuil. En bij mij zijn ze altijd iets scherper.”
De middenvelder zegt geleerd te hebben om met de druk en de vooroordelen om te gaan. Waar hij vroeger fel reageerde of zich terugtrok, probeert hij nu rust te bewaren. “Ik heb fouten gemaakt, zeker, maar ik laat me niet meer gek maken,” klinkt het zelfverzekerd. Toch beseft hij volgens ingewijden dat zijn reputatie nog altijd aan een zijden draadje hangt.
Derksen blijft ondertussen sceptisch. “Ik gun hem het beste, maar ik geloof niet meer dat hij het gaat redden,” zegt hij. “Die jongen heeft het talent, maar niet de discipline. Hij heeft te vaak zijn eigen glazen ingegooid. Als hij deze kans laat liggen, dan is het gewoon over en uit.”

De contrasten tussen de woorden van Derksen en de houding van Ihattaren zijn groot. Waar de analist vooral teleurstelling en ongeloof uitspreekt, klinkt er bij Ihattaren juist hoop en veerkracht door. Hij lijkt vastbesloten om nog één keer te laten zien wat hij waard is — al weet hij dat velen, net als Derksen, hun vertrouwen in hem hebben verloren.
Of de oud-PSV’er zijn loopbaan echt nieuw leven kan inblazen, blijft onzeker. Maar één ding is duidelijk: Ihattaren is niet van plan zich neer te leggen bij het beeld dat van hem is ontstaan. De komende maanden zullen uitwijzen of hij eindelijk in staat is om de belofte in te lossen die hij ooit was — of dat Derksen wederom gelijk krijgt.