Wout Weghorst liet zich zondagmiddag van zijn meest menselijke kant zien in een emotioneel interview met de NOS. Na de wedstrijd tegen FC Twente sprak de Ajax-spits openhartig over de druk die hij ervaart en zijn bewuste keuze om afstand te nemen van de media. Zichtbaar geëmotioneerd, met tranen in zijn ogen, vertelde Weghorst dat hij alleen nog probeert te focussen op wat hij zelf in de hand heeft: zijn spel, zijn inzet en zijn team.
Een doelpunt met betekenis
Tijdens het duel in Enschede maakte Weghorst een belangrijk doelpunt. In plaats van zijn eigen vreugde te vieren, rende hij recht op trainer John Heitinga af om hem een stevige knuffel te geven.
“Hij heeft het moeilijk, en ik wilde dat moment met hem delen,” vertelt Weghorst. “Ik voelde gewoon dat ik hem even moest vasthouden. Er gebeurt zoveel om ons heen, en soms vergeet men dat er ook gewoon mensen achter al die verhalen zitten.”
De omhelzing was symbolisch: niet alleen voor de opluchting na zijn goal, maar ook voor de steun richting een trainer die de afgelopen dagen zwaar onder vuur lag.
“Ik lees niks meer”
Weghorst geeft toe dat hij alle media bewust uit zijn leven heeft gebannen. “Ik heb besloten om me volledig af te sluiten van alles wat met nieuws en artikelen te maken heeft. Dat is niet mijn wereld,” legt hij uit. “Ik wil me focussen op wat ik kan beïnvloeden: mijn werk op het veld, mijn teamgenoten, mijn familie. De rest… daar heb ik geen grip op. Dus ik lees het gewoon niet meer.”
Volgens de spits is dat geen gemakkelijke beslissing. “Ik ben gek op voetbal, echt. En ja, ik mis soms de nieuwtjes, de updates, de analyses. Maar het is beter zo. Het helpt me om rust te vinden, om mezelf te blijven. Ik wil niet constant bezig zijn met wat anderen van me vinden.”
De druk van buitenaf
De interviewer merkt op dat Weghorst de laatste weken veel in het nieuws is, vaak op een manier die hem persoonlijk raakt. Er verschenen talloze columns en meningen over zijn houding en prestaties. “Ik weet dat,” reageert Weghorst, zichtbaar geëmotioneerd. “En dat doet iets met je. Je probeert je te wapenen, maar het blijft veel. Je bent tenslotte gewoon mens.”
Na een korte stilte vervolgt hij, met een brok in zijn keel: “Waarom het me raakt? Omdat ik het liever niet wil. Ik probeer gewoon mezelf te zijn. Mensen noemen me soms anders, uitgesproken, koppig misschien. Maar dat is wie ik ben. Ik wil niet anders doen om maar aardig gevonden te worden.”
“Authentiek zijn is belangrijker”
Weghorst sluit af met een uitspraak die veel over zijn karakter zegt. “Ik las laatst iets wat me bijbleef: Je kunt authentiek zijn, of door iedereen leuk gevonden worden. Als ik moet kiezen, weet ik het wel. Dan kies ik voor mezelf, voor wie ik écht ben.”
Het interview laat een zeldzaam kwetsbare kant van Weghorst zien — een speler die doorgaans bekendstaat om zijn strijdlust en vastberadenheid, maar nu laat zien dat achter dat imago ook een mens schuilt die worstelt met kritiek, verwachtingen en zijn eigen zoektocht naar balans.
