Gertjan Verbeek maakt zich zorgen om zijn oude club Heracles Almelo. De voormalig trainer van de Almeloërs ziet dat het fundament van de club wankelt en roept op tot een terugkeer naar de eigen identiteit. Na het ontslag van hoofdtrainer Bas Sibum en het vertrek van technisch directeur Nico-Jan Hoogma, is het volgens Verbeek tijd voor herbezinning binnen de club.
Afgelopen weekend liep de maat vol na de pijnlijke 3-0 nederlaag tegen FC Volendam. De directie besloot in te grijpen: Sibum moest vertrekken, en Hoogma stapte op uit solidariteit. Tegenover RTV Oost reageert Verbeek nuchter, maar kritisch. “Of Sibum een goede of slechte trainer is, dat kan ik van buitenaf niet beoordelen,” zegt hij. “Maar één ding is duidelijk: hij is geen verbinder. Hij is authentiek, ja, maar dat past niet bij deze groep. Zeker niet als je na een nederlaag de schuld bij anderen legt, in dit geval bij de rode kaart van Engels, terwijl je al met 2-0 achter stond.”
De oud-trainer begrijpt de frustratie onder de achterban. Supporters wachtten de spelersbus op en eisten dat ‘Heracles weer Heracles wordt’. Voor Verbeek is dat precies de kern van het probleem: de club is zijn identiteit kwijtgeraakt. “Heracles stond altijd bekend als een hechte club, met korte lijnen, realisme en hard werken. Die sfeer is verdwenen,” legt hij uit. “Er is te veel afstand ontstaan tussen het veld, het bestuur en de supporters. En als dat gebeurt, verlies je de ziel van de club.”

Daarom pleit Verbeek voor een terugkeer van mensen die weten waar Heracles voor staat. “Het is verstandig om externe adviseurs aan te stellen – mensen die de club écht kennen, die begrijpen wat Heracles groot heeft gemaakt,” zegt hij. “Ik wil daar best bij helpen, maar dan niet alleen. Het moet een gezamenlijk proces worden. De club moet weer leren luisteren naar zijn eigen hart.”
Verbeek kent de club als geen ander. Hij stond twee keer aan het roer: van 2001 tot 2004, en opnieuw in het seizoen 2009-2010. Onder zijn leiding groeide Heracles uit tot een stabiele Eredivisieclub. Die periode ziet hij nog steeds als een voorbeeld van hoe het moet. “Toen was er nog een duidelijke visie, met mensen die voor elkaar door het vuur gingen. Nu lijkt dat vertrouwen verdwenen. Dat is zonde, want Heracles is altijd een warme, eerlijke club geweest.”

Hij besluit met een boodschap die zowel oproep als waarschuwing is. “Een club die je aan het hart gaat, laat je niet los,” zegt Verbeek. “Maar het is wel tijd om eerlijk te kijken wat er misging. Heracles heeft altijd overleefd door samen te werken, door nuchter te blijven en door te geloven in eigen kracht. Dat DNA moet terug – anders blijft de onrust duren.”
Volgens Verbeek is de oplossing niet ingewikkeld, maar vraagt het wel lef: terug naar de basis, met mensen die de club begrijpen en voelen. Alleen dan, zegt hij, kan Heracles weer worden wat het ooit was: een trotse, stabiele club met Almeloos karakter.









